Ne varmış, ne yokmuş?

içten dıştan

Hayatı yaşıyor olmak için yaşamak ne acı, ne üzücü, ne iç parçalayıcı....
Hayatta sadece var olmak ve var olmanın gerektirdiklerini yapmak için yaşıyor olmak, aman allahımmmm!!!
Gerektirdiği için yapmak, öyle olması gerektiği için, adettendir diye, herkes öyle yapar, devran böyle döner diye yapmak ne boktan bir şey yarabbi.
Kadın resmen teşekkür etmek için arayıp teşekkür ediyor bana. Teşekkür etmesi gerektiği için. O teşekkürün içten geldiğine dair en ufak bir ipucu yok. Ama her hareketinde bir içtensizlik olan o değil mi zaten.
O kurabiyeyi yedin ve bana teşekkür etmesen ayıp olur diye, suratıma sıçar gibi teşekkür etmenin benim için ne anlamı var ki. Yada sen her gün duvar gibi suratınla, odun tavırlarınla beni selamlarken neden bana teşekkür etme gereği duyuyorsun.
İçten ol be kardeşim.
İçinden gelsin, kopsun gelsin duygular, izin ver.
Ben kalıcı değilim buralarda merak etme, en fazla bir senem var, güzel suratıma baktığında kıskanabileceğin sadece bir senecik, sonra zaten kurtulacaksın. Ama bak o zaman özler ararsan suratına bakmam haberin olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder