Ne varmış, ne yokmuş?

Midemin üzerinde, göğsümde sıkıştırılmış bir şeyler var!
Birileri sıkıca bastırıyor sanki. Bazen nefes almama engel oluyor. 
O anlarda kocaman bir hava kütlesini ciğerlerime dolduruyorum, sanki derin bir nefesle geçecek gibi!
Sanki o derin nefesi ciğerlerime iyice çekip yerleştirdiğimde zamanı geri alacakmışım gibi. 
Hiç bir şey yaşanmamış olacak ve göğsümü sıkıştıran her ne ise ondan kurtulacakmışım gibi.
Bir de ağlasam sanki, biraz daha hafifleyecekmiş gibi o basınç. 
Nefes alamıyorum!
Onun orada olduğunu hatırladığım anda nefes alamıyorum. 
Gözlerim doluyor ve koşmak istiyorum.
Tek kelime edesim yok.
Karanlık bir oda, şarap, müzik! Şu anda beni mutlu edebilecek tek şey bu.
Belki sarhoş olduğumda geçer. En azından unuturum.
Bu sıralar ne kadar çabuk sarhoş oluyorum....

Öfke X Aşk

Bazen sayfalarca yazmak istiyorum.
El yazısı olacak ama, güzelce, özenerek yazacağım.
Yıllarca biriktirdiğim anılarımı, gülüşlerimi, göz yaşlarımı, sevdiklerimi, sevildiklerimi, anlattıklarımı, anlatamadıklarımı, nefret ettiklerimi, nefretimi, sinirimi, tüm sinirimi, kızgınlığımı, kinimi, öfkemi, bunun üzerine söylenebilecek tüm kelimelerle anlatmak istiyorum.
Arada aşktan bahsetmek, aşkın büyüsüyle inceltmek istiyorum tüm o öfkeleri. İnceltip su gibi yapmak, akıtmak istiyorum mazgallardan. Yerin dibine gitsin dünyadaki tüm öfke ve nefret, yerin dibine girsin istiyorum.