Ne varmış, ne yokmuş?

Midemin üzerinde, göğsümde sıkıştırılmış bir şeyler var!
Birileri sıkıca bastırıyor sanki. Bazen nefes almama engel oluyor. 
O anlarda kocaman bir hava kütlesini ciğerlerime dolduruyorum, sanki derin bir nefesle geçecek gibi!
Sanki o derin nefesi ciğerlerime iyice çekip yerleştirdiğimde zamanı geri alacakmışım gibi. 
Hiç bir şey yaşanmamış olacak ve göğsümü sıkıştıran her ne ise ondan kurtulacakmışım gibi.
Bir de ağlasam sanki, biraz daha hafifleyecekmiş gibi o basınç. 
Nefes alamıyorum!
Onun orada olduğunu hatırladığım anda nefes alamıyorum. 
Gözlerim doluyor ve koşmak istiyorum.
Tek kelime edesim yok.
Karanlık bir oda, şarap, müzik! Şu anda beni mutlu edebilecek tek şey bu.
Belki sarhoş olduğumda geçer. En azından unuturum.
Bu sıralar ne kadar çabuk sarhoş oluyorum....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder